U petak, 29.09. u 19 časova u okviru obilježavanja Dana Evropske baštine “Živo naslijeđe” u Muzeju manastira Žitomislić, biće upriličeno svečano otvaranje izložbe slika Mirka Kujačića.
Na izložbi će biti zastupljene slike Mirka Kujačića (1901-1987) iz fundusa Muzeja Hercegovine u Trebinju.
Takođe, biće predstavljene skice i grafike Mirka Kujačića koje se čuvaju u Muzeju Hercegovine u okviru legata Mirka Kujačića, koji je 2005. godine, poklonila slikareva poslednja supruga Marija Micika Kujačić. Mirko Kujačić – slikar, grafičar, scenograf, konzervator – rođen je 1901. godine u Kolašinu.
Potiče iz stare i ugledne crnogorske porodice. Godine 1912. Mirko završava prvi razred Gimnazije u Sremskim Karlovcima, zatim školovanje nastavlja u Beogradu gdje nakon završetka gimnazije upisuje tek osnovanu Glumačko-baletsku školu. Po završetku prve godine dobija angažman u Narodnom pozorištu u Beogradu.
Svoje ambicije dalje usmjerava ka izučavanju likovnih umjetnosti. U Umjetničkoj školi u Beogradu upisuje 1924. godine vajarski odsjek kod Tome Rosandića. Naredne godine odlazi u Pariz gdje nastavlja slikarsko obrazovanje na Academie Julien, Academie de la Grande Chaumiére i na Akademiji Andre Lota u kom provodi nepune tri godine. Učestvuje 1929. godine na Jesenjoj izložbi Umetničkog paviljona „Cvijeta Zuzorić“ sa dvije slike i jednom skulpturom. Postaje scenograf u novoosnovanom Banovinskom pozorištu na Cetinju. Na otvaranju pete samostalne izložbe 1932. godine u Umetničkom paviljonu u Beogradu, izložio je svoj Manifest u kome je izneo svoje poglede i stav prema umjetnosti. Smatra se začetnikom socijalne umjetnosti u Srbiji između dva rata.
U više navrata boravio je i radio kao ribar na jadranskim ostrvima, a kao plod tog iskustva izdaje 1934. godine mapu drvoreza i linoreza „Ribari“ sa motivima iz života dalmatinskih ribara. Kao jedan od osnivača slikarske grupe „Život“, bio je vrlo agilan u borbi za slobodno i nesputano stvaralaštvo. Njegov propagandno-politički rad došao je do izražaja u grafikama sa socijalnom tematikom.
Postaje profesor novoosnovane Umjetničke škole na Cetinju 1948. godine, a naredne godine živi i radi u Herceg Novom zbog premještanja škole. Godine 1951. postaje scenograf Narodnog pozorišta u Mostaru. Jedan je od osnivača i prvi upravnik Zavoda za zaštitu spomenika kulture u Mostaru. Bio je član je ULUCG-a i ULUBIH-a. Učestvovao je na brojnim samostalnim i grupnim izložbama u zemlji i inostranstvu.
U njegovom stvaralaštvu naročito se izdvajaju ciklusi slika: Obrazi gorštaka, Goloruki, Ovako izgledah, Zamah, Hercegovina- baština plemenita. Dobitnik je značajnih društvenih priznanja.
Dobro došli!
