Post je ustanovljen u slavu i čast apostola koji su poslije silaska Svetoga Duha, a prije odlaska na propovijed Svetog Јevanđelja, postili. S obzirom da početak ovog posta zavisi od datuma praznovanja Vaskrsa, Petrovdanski ili Apostolski post najkraće može trajati jednu sedmicu i jedan dan, a najduže šest sedmica.
O visokom uvažavanju koje je Petrovski post imao među hrišćanima govori niz svetootačkih spisa, među kojima su i Amvrosije Milanski i Teodor Kirski. Lav Veliki kaže da je Petrovski post “posebno važan, da bi kroz podvig očistili svoje misli i načinili se dostojnima darova Svetog Duha”.
Osim Petrovskog, u ljetnom periodu se poštuje i Gospojinski post, pred Veliku Gospojinu, praznik Uspenja Presvete Bogorodice. Pravoslavni hrišćani dobrovoljno donose odluku o poštovanju posta, a tim podvigom se postiže očišćenje duše i tijela.
Svrha posta, kako kažu pravila vjere, ne može se postići samo uzdržavanjem od mrsne hrane, već i uzdržavanjem od loših misli, riječi i djela i uz obaveznu molitvu, po uzoru na Spasitelja koji je postio u pustinji i čiji su primjer potom slijedili Bogorodica i apostoli.
Sveti Јovan Lestvičnik, veliki učitelj vjere, zapisao je u svojim poukama da je “post gašenje plamena tjelesne požude, odstranjenje rđavih misli, spas od ogrubjelosti, olakšica sna”.
U narodu vlada uvjerenje da onaj ko može da se uzdrži od prekomjernog jela, ima snage i da se uzdrži od zlih misli i djela.
