Srpski povratnici u Bosanskom Grahovu žive na ivici siromaštva, a problem je nedovoljna pomoć kantonalnih i federalnih vlasti, rekao je načelnik opštine Uroš Đuran.
– Težak je život srpskih povratnika u Federaciji BiH /FBiH/. Stanovnici Bosanskog Grahova žive u teškim uslovima, a u još težim se bore da žive i da ostanu i opstanu na vjekovnim ognjištima. Problem je u federalnim i kantonalnim vlastima koje ne pružaju podršku povratnicima u Bosanskom Grahovu, jedino daju ono što je zakonom regulisano – ukazao je Đuran.
On je naveo da proces obnove kuća i stanova ide veoma teško i sporo i da će ovakvim tempom trebati cijeli vijek, ako ne i dosta duže za obnovu onoga što je uništeno tokom rata i poslije ratnih dešavanja.
– Livanjski kanton kojem pripadamo uplaćuje samo ono što mora i što je po zakonu zagarantovano, kao što su šumske takse i slično, a i to što moraju uplatiti nije dovoljno za funkcionisanje opštinskog mjesta – naglasio je Đuran.
On je ukazao da je ustavna kategorija konstitutivnosti naroda, nažalost, samo slovo na papiru, pa se tako srpskim povratnicima u FBiH uskraćuju osnovna ljudska prava.
– Institucije FBiH nisu preduzele ništa da se obezbijedi konstitutivnost i ustavom zagarantovana prava na cijelom prostoru FBiH – naglasio je Đuran.
On je istakao da, iako područje Bosanskog Grahova obiluje prirodnim bogatstvima, šumom, srpski narod, nažalost, živi na ivici siromaštva.
– Život Srba povratnika kao da je stao, mnogi od njih nemaju osnovne uslove za život kao što su uslovni objekti za stanovanje, zdravstvena zaštita, asfaltni putevi, voda, struja, a na području cijele opštine egzistira samo Osnovna škola. Većina Srba povratnika bavi se poljoprivredom jer nemaju uslova za zaposlenje u nekom od preduzeća – naveo je Đuran.
On je rekao da svakodnevni veliki problem povratnicima srpske nacionalnosti i drugih naroda predstavlja i prevoz djece koja moraju da putuju u srednju školu u Drvar.
Đuran je podsjetio da je Bosansko Grahovo prije rata bilo većinski srpsko mjesto, da bi mještani u ljeto 1995. godine bili prinuđeni da napuste svoje kuće i imanja.
– Nakon godina provedenih u izbjeglištu, sačekali su ih popaljene kuće, rasturena imanja, uništena preduzeća, u kojima je bilo zaposleno 3.500 hiljade stanovnika Grahova, a zatim su privatizovana bez ikakvog cilja sa namjerom da se uništi sva privreda iz korijena i moralo se krenuti ispočetka”, rekao je Đuran i dodao da je želja da se ponovo stvori nešto u životu, prije svega za porodicu, a onda održi i proširi imanje, bila zvijezda vodilja grahovskih povratnika.
Bosansko Grahovo je opštinsko mjesto koje je nakon rata teritorijalno pripalo Federaciji BiH i koje se nalazi na samoj granici sa Republikom Hrvatskom.
U Bosanskom Grahovu danas stalno živi između 1.000 i 1.500 stanovnika, većinski Srba, ali mahom starije životne dobi.
